لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

مقدمه: عفونت های بیمارستانی (Nosocomial infections یا NIs) در زمان بستری در بخش مراقبتهای ویژه ممکن است باعث ایجاد عوارض، مرگ و میر و بستری شدن مجدد در بیمارستان شود. هدف از انجام این مطالعه تعیین فاکتورهای خطر در عفونت های بیمارستانی در بخش مراقبتهای ویژه با تأکید بر مصرف پروفیلاکسی آنتی بیوتیک قبل از اعمال جراحی است. روش کار: یک مطالعه گذشته نگر درمورد NIs در بخش مراقبتهای ویژه در فاصله زمانی اکتبر 2019 تا می 2020 در یک بیمارستان دولتی در تهران انجام شد. میزان کلی عفونت، محل ایجاد عفونت، پاتوژن بیماری زا، مدت زمان بستری در ICU و فاکتورهای خطر برای عفونت های بیمارستانی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج: میزان NIs در بیمارانی که از یک آنتی بیوتیک قبل از جراحی استفاده کرده بودند در مقایسه با بیمارانی که بیش از یک آنتی بیوتیک دریافت کرده بودند؛ به طور معنی داری کمتر بود (p <0. 001). استفاده طولانی مدت از آنتی بیوتیک ها به منظور پروفیلاکسی قبل از جراحی و یا استفاده از آنتی بیوتیک های وسیع الطیف ریسک عفونت های بیمارستانی در ICU را افزایش داد. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که استفاده بیش از یک آنتی بیوتیک به عنوان پروفیلاکسی قبل از جراحی با ریسک بالای عفونت های بیمارستانی مرتبط است. علاوه بر این، تجویز آنتی بیوتیک های وسیع الطیف به عنوان پروفیلاکسی قبل از جراحی و همچنین استفاده طولانی مدت از تجهیزات پزشکی، با خطر ابتلا به NIs را در بیماران بدحال ارتباط دارد.

زمینه و هدف: عفونت های بیمارستانی یکی از مسایل مهم بهداشتی در دنیا است. هزینه زیاد درمان و همچنین تعداد زیاد بیماران و مرگ و میر زیاد آنها و افزایش روزافزون این عفونت ها اهمیت توجه خاص و اقدامات موثر به ویژه در زمینه پیشگیری از عفونت های بیمارستانی را روشن می کند. مطالعه با هدف تعیین وضعیت اپیدمیولوژیک عفونت های بیمارستانی در بیماران بستری در بخش های ICU و POST ICU بیمارستان توحید شهر سنندج به انجام رسید.روش بررسی: این مطالعه توصیفی تحلیلی بوده و حجم نمونه شامل 160 بیمار بود که در دوره زمانی 20/12/81 الی 31/5/82 در بخش های ICU و POST ICU بیمارستان توحید بستری شده بودند. داده های مورد نیاز از طریق پرسشنامه ای که حاوی مشخصات دموگرافیک، اقدامات مداخله ای انجام شده، بررسی های پاراکلنیک و اقدامات درمانی بود، تکمیل می شد. همچنین بیماران مرتبا از نظر بـروز علایم بالینی مورد معاینه قـرار می گرفتند و کشت نمونه ها ارسال می شد. داده های پژوهشی نیز از طریـق نرم افزار SPSS win مورد تحلیل قرار گرفت.یافته ها: داده ها نشان داد که میزان شیوع عفونت در جامعه مورد مطالعه 15.6% بود. شایعترین عفونت ها، پنومونی با 68%، عفونت دستگاه ادراری 19.2%، زخم بستر 7.8%، سپسیس 3.8% و عفونت بدون منشا خاص 3.8% بود. شایعترین عامل عفونی شناخته شده کلبسیلا پنومونیه، Ecoli و آنتروباکتر بود. بین مدت زمان بستری و ایجاد عفونت رابطه معنی داری وجود داشت (P=0.000) اما بین سن و انیتوباسیون و تراکئوستومی با ایجاد عفونت اختلاف معنی داری دیده نشد.نتیجه گیری: با توجه به نتایج این پژوهش شیوع عفونت بیمارستانی با آمارهای سایر تحقیقات هماهنگی دارد. همچنین از نظر سوش میکروبی عامل پنومونی هماهنگی بین نتایج این پژوهش و پژوهش های قبلی دیده می شود. نتایج، اهمیت قرار دادن یک پرستار برای هر بیمار و همچنین شستشوی دست ها را جهت کاهش عفونت بیمارستانی مورد تاکید قرار می دهد.

زمینه و هدف: ارزیابی عفونت های بیمارستانی، به ویژه در بخش مراقبت های ویژه (ICU) با هدف شناسایی هر تغییری در الگوی عفونت و مقاومت آنتی بیوتیکی آنها ضروری است. هدف این مطالعه بررسی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی میان باسیل های گرم منفی جداشده از بیماران بستری شده در بخش های مختلف ICU بیمارستان نمازی شیراز است. مواد و روش کار: در این مطالعه مقطعی از دی 95 تا خرداد 96، 91 نمونه بالینی از قسمت های مختلف بخش ICU جمع آوری شد. بعد از تایید کلیه ایزوله ها با روش های میکروبیولوژیک، حساسیت ضدمیکروبی آنها علیه 11 آنتی بیوتیک با روش انتشار دیسک انجام شد. همچنین تولید بتالاکتامازهای وسیع الطیف (ESBL) نیز ارزیابی شد. یافته ها و بحث: باکتری های جداشده شامل اسینتوباکتر بومانی (72 مورد، 79/1%)، سودوموناس آئروژینوزا (14 مورد، 15/4%)، و اشریشیا کلی (5 مورد، 5/5%) بود. بیشترین و کمترین میزان مقاومت به ترتیب علیه آمپی سیلین (100% و95/8 %) میان ایزوله های سودوموناس آئروژینوزا و اسینتوباکتر بومانی و ایمی پنم و آمیکاسین (%0) میان ایزوله های سودوموناس آئروژینوزا و اشریشیا کلی مشاهده شد. فراوانی ایزوله های مقاوم به چند دارو (MDR) و مولد ESBL، به ترتیب84/6 % و 19/8% بود. همچنین 23/4% از نمونه های MDR، مولد ESBL بودند. اختلاف معنی داری بین MDR و تولید ESBL مشاهده شد. با توجه به مقاومت بالای ضدمیکروبی در ایزوله های بالینی به دست آمده در منطقه مطالعه شده، نتایج حساسیت آنتی بیوتیکی می تواند راهنمای موثری برای درمان تجربی به کار رفته از سوی پزشکان باشد.

در بازارهای رقابتی امروز، رضایت مشتری هدف اصلی برای همه مدیران است. در بیمارستان نیز بیش ترین سیاست تخصیص تخت بستری به بیمار می باشد. کسب رضایت مشتری (بیمار) موضوع تحقیق بسیاری از محققان است. پژوهشگران زیادی براساس نوع مساله روش های مختلفی در مورد تخصیص تخت به بیمار، را ارایه داده اند. در این مقاله برای تخصیص بهینه تخت های بیمارستانی روش برنامه ریزی آرمانی پیشنهاد می گردد. روش پیشنهادی روی مطالعه موردی بخش اورژانس بیمارستان شهید مدنی تبریز به کار گرفته شده است. برای تخصیص بهینه تخت های بخش از چهار هدف حداقل کردن زمان استفاده از تخت توسط بیمار، حداقل کردن مدت زمان انتظار، استفاده حداکثر پتانسیل نیروی انسانی و حداقل کردن تعداد تخت های خالی استفاده می شود. در نهایت نتایج حاصل از به کارگیری مدل مربوطه روی داده های بخش اورژانس تجزیه و تحلیل می شود.

زمینه و هدف ملاقات باز در ICU به علت اثرات آن بر بیماران و بستگان توصیه می شود اما در حال حاضر ملاقات در ICU به صورت محدود اجرا می گردد و چالش های حاصل از آن به درستی مورد بحث قرار نگرفته است. لذا در این مطالعه به تبیین چالش های ملاقات پرداخته شد. روش بررسی این مطالعه، یک پژوهش کیفی از نوع توصیفی-اکتشافی بود که از طریق مصاحبه های عمیق نیمه ساختاریافته با 35 مشارکت کننده در بیمارستان های شهرکرد شامل 6 بیمار، 9 همراه بیمار و 20 پرستار در سال 1396 انجام گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با رویکرد تحلیل تماتیک انجام گردید یافته ها تم (درون مایه) حاصل از تحلیل یافته ها، «تجربه ی تعارض» بود. این تعارض در همه ی گروه های مشارکت کننده اعم از بیمار، ملاقات کننده و پرستار مشاهده شد و منجر به بروز ساب تم های «عدم تعادل بین نیاز بیمار و همراه با قوانین» و «عدم تعادل بین باورهای علمی و انسانی پرستاران و قوانین موجود» گردید. نتیجه گیری تجربه ی تعارض در مشارکت کنندگان این مطالعه بیان کننده ی ضرورت یافتن دلایل ایجاد کننده ی تعارض از جمله روتین محوری و عدم اجرای عملکرد مبتنی بر شواهد از سوی پرسنل و به دنبال آن راهکارهای عملی و علمی برای رفع چالش ملاقات محدود است.